All-in w poker – zasady i strategia

Angielskie wyrażenie „going all-in” nie ma idealnego odpowiednika w języku polskim. Najbliżej byłoby powiedzieć, że to gra va banque (co jest niezbyt polskim odpowiednikiem) albo pójście na całość (co jednak nie do końca oddaje naturę tego ruchu). Jest też postawienie wszystkiego na jedną kartę, co może, ale nie musi być prawdą w konkretnym przypadku.

W pokerze all in to konkretne zagranie obwarowane własnymi ograniczeniami i wiążące się z konieczności wprowadzenia pewnych zmian w strategii gry. Bywa postrzegane jako zagranie wręcz desperackie, ale każdy, kto grywa w pokera, wie, że desperacja nie jest częścią rozgrywki. Warto jednak powiedzieć, że wykonanie takiego ruchu ma swoje konsekwencje.

Co się dzieje z główną pulą? Kiedy można zdecydować się na taki ruch i czy warto? Nawet jeśli grywasz w pokera już jakiś czas, to możesz wiele zyskać, jeśli zostaniesz z nami na dłużej, kiedy będziemy przyglądać się pytaniom związanym z all inem. A nie na każde można udzielić prostej odpowiedzi!

CO OZNACZA ZAGRANIE ALL-IN W POKERZE?

Zagranie all in to taki ruch, w którym gracz w jednym zakładzie stawia wszystkie swoje żetony w danej puli. Jest to zatem ruch bardzo ryzykowny, ponieważ w razie przegranej, nie ma się już żadnych żetonów i często trzeba zakończyć sesję gry.

W kontekście tego ruchu czasem używa się takich pojęć jak „pushing” lub „shoving”, co oznacza konkretną czynność przesuwania żetonów, ale szerzej – odnosi się też do całego zagrania w all inie. Ruch ten wykonywany jest głównie na dalszych etapach gry, szczególnie w showdownie.

W podstawowym ujęciu o all inie mówi się, jak o każdym innym zakładzie, więc może on zostać sprawdzony przez innych graczy. Jeśli tak się stanie, to najlepsza ręka wygra całą pulę zebraną na stole. Jeśli jednak po serii licytacji jeden gracz pozbędzie się żetonów, a inni jeszcze jakieś mają, to sytuacja robi się nieco bardziej skomplikowana. Temu scenariuszowi przyjrzymy się jeszcze za chwilę.

Jeżeli po wykonaniu takiego zagrania gracz, który wszedł za wszystko, skłoni innych do poddania rąk, to wygra całą pulę. I to jest ten scenariusz, z myślą o którym większość graczy w ogóle decyduje się w którymś rozdaniu zagrać tak agresywnie.

ZASADY ALL IN W POKERZE

Jeśli grasz w turnieju, mogą pojawiać się pewne ograniczenia, choć zasadniczo, jeśli nie jest to gra na pieniądze, to all in nie komplikuje zbytnio zasad rozgrywki. Problemy mogą się pojawiać dopiero wtedy, kiedy w grę wchodzi prawdziwy stack o konkretnej wartości.

Przyjrzyjmy się temu, co trzeba mieć na uwadze, ryzykując całym swoim stackiem w jednym rozdaniu.

CO DZIEJE SIĘ W GRACH POT-LIMIT?

Podstawowe pytanie, które pojawia się w kontekście zagrania all in, dotyczy tego, co stanie się, jeśli wszystkie stawiane żetony to nadal za mało, żeby wykonać pełne podbicie?

To zależy od tego, czy przy danym stole obowiązuje zasada full bet czy half bet. Przyjrzyjmy się obu przypadkom.

• W grze No-Limit (czyli takiej, w której struktura zakładów nie przewiduje górnych limitów) zwykle gra się zgodnie z regułą full bet. To znaczy, że w przypadku all inów o wysokości poniżej minimalnego zakładu w danym momencie – powiązanego z poprzednim podbiciem – all in traktowany jest jako podbicie i kończy licytację.
• W grach Fixed-Limit, czyli o ustalonych granicach wysokości zakładów, gra się zgodnie z zasadą half bet. To oznacza, że jeśli all in jest wyższy niż połowa minimalnego zakładu na daną chwilę, to jest on traktowany jako podbicie, ale nie kończy obstawiania.

Będzie to pewnie bardziej czytelne, jeśli oba przykłady przedstawić w postaci konkretnych sytuacji.

Załóżmy, że gracz A stawia 100 €, na co gracz odpowiada all-inem o wartości 110 €. Oczywiście dodatkowe 10 € w tym przypadku to zbyt mało, żeby uznać to za pełne podbicie, kolejna osoba – gracz C – nadal może wykonać podbicie. To dlatego, że podbiciem nie jest ruch gracza B, więc mimo że ten wprowadził dodatkowe żetony, to nie blokuje możliwości podbijania kolejnym. Z kolei gracz A nadal ma możliwość sprawdzenia lub podbicia w stosunku do zakładu wniesionego przez gracza C.

Jeżeli gracz C zdecyduje się na sprawdzenie, to wtedy gracz A nie będzie miał już możliwości kolejnego podbicia, bo oznaczałoby podbicie na własnym zakładzie, co nie jest dopuszczalne w podstawowym zestawie reguł. Może natomiast w tym momencie dołożyć kolejne 10 € i walczyć o pulę poboczną o wartości 90 € (kwota wniesiona przez gracza C w ramach sprawdzenia).

UTWORZENIE PULI BOCZNEJ

W grze między dwojgiem graczy wszystko jest proste. Jeżeli jeden z nich nie ma żetonów wystarczających na pokrycie all ina, może zagrać za wszystkie i będzie wtedy mógł wygrać z puli tylko kwotę proporcjonalną do swojego wkładu.

Ale jeśli liczbę graczy zwiększyć do co najmniej trzech, to trzeba wtedy lepiej przygotować schemat podziału puli.

• Wszyscy aktywni gracze, którzy chcą walczyć o całą pulę, muszą grać za taką kwotę w żetonach, która wystarcza na pokrycie co najmniej minimalnego zakładu. Ich stawki trafiają do puli głównej.
• Gracz o najkrótszym stacku powinien wyrównać stawkę do poziomu ustalonego przez pozostałych. Jego żetony tworzą pulę boczną lub dodatkową, nie trafiają na pulę główną.

JAK ZAGRAĆ ALL-IN W POKERZE?

Wyobraź sobie, że masz w ręce naprawdę mocnego fula. Jesteś właściwie pewien, że z takimi kartami możesz spokojnie pokonać wszystkich oponentów. Żeby do maksimum wykorzystać swoje karty, decydujesz się na zagranie all in, żeby wszyscy inni sprawdzili. To ma być łatwa wygrana, ale przede wszystkim rozdanie, które zakończy się Twoim zdecydowanym zwycięstwem. W najgorszym scenariuszu wszyscy poddadzą ręce, więc jako jedyny gracz zgarniesz całą pulę bez walki.

Pamiętaj jednak, że za każdym razem, kiedy grasz all in, to po prostu wnosisz nowy zakład. Jedyna różnica w porównaniu do akcji podstawowej polega na tym, że tym razem zostaniesz bez żetonów.

W kasynie tradycyjnym wystarczy, że cały swój stack przesuniesz w stronę środka stołu, by krupier miał szansę przeliczyć zakład. Czasem to dość dramatycznie wygląda, biorąc pod uwagę, że niekoniecznie zostaje Ci strasznie dużo żetonów.

Jednak jeśli masz sporo żetonów, to ten dramatyzm będzie w stu procentach autentyczny. Na pewno będzie kilka zaniepokojonych spojrzeń, a nerwowe ruchy zdradzą graczy, którzy nie za bardzo mają z czym wejść do gry.

CO DZIEJE SIĘ PO TYM, JAK WCHODZISZ ALL IN W POKERZE?

No to teraz wyobraź sobie, że nadal grasz tym samym fulem, którego włożyliśmy Ci w ręce kilka akapitów wyżej. Właśnie pozbawiłeś się wszystkich żetonów, ale masz nadzieję, że pula główna – a przynajmniej pokaźna pula boczna – za parę chwil będzie Twoja. Jakie możliwości ma na tym etapie reszta graczy?

• Poddanie się – po Twoim zagraniu prawdopodobnie gracze mający słabą rękę zdecydują się poddać karty i porzucić żetony, które do tej pory dołożyli do puli. Nie jest to z Twojego punktu widzenia szczególnie korzystny scenariusz, bo cały sens all ina to zachęcenie innych do zwiększenia puli, ale przynajmniej wiesz, że żaden inny gracz już nie odbierze Ci wygranej.
• Sprawdzenie Twojego zakładu – to znaczy, że gracze wnoszą równowartość Twojego zakładu. Byłby to idealny scenariusz, ale tylko pod warunkiem, że masz naprawdę silną rękę i w all inie nie upatrywałeś szansy na dobry blef. Jeśli jesteśmy już na etapie showdownu, to nic więcej się nie wydarzy, będzie trzeba tylko porównać ręce.
• Podbicie – w tym scenariuszu naprawdę robi się gorąco. Po pierwsze, gracz może zdecydować się na podbicie, jeżeli ma więcej żetonów od Ciebie. I jeśli tak się zdarzy, to powstanie pula boczna, do której nie będziesz mieć dostępu. Ale jeszcze gorzej, że rywal może mieć dobry powód, by podbić. Być może ma jeszcze silniejszą rękę i przegrasz?

Jeśli skończysz zwycięsko – gratulacje! Nie ma raczej wielu graczy, którzy decydują się na przybicie solidnych all inów, więc wtedy będziesz miał szansę na całą pulę. Ale jeśli się nie uda, to jedynym rozwiązaniem będzie dla Ciebie nowy buy-in, jeśli możesz sobie na niego pozwolić. Warto jednak przed grą się upewnić, że buy-iny są dopuszczalne w czasie gry – jeśli nie, to takim zagraniem, jeżeli się nie powiedzie, zakończysz swoją przygodę przy stole.

CO TO JEST PULA BOCZNA?

Pula boczna, poboczna albo dodatkowa – wszystkie te nazwy są rzadziej lub częściej używane – pojawia się, jeśli pula główna przestaje być wystarczająca. Tak dzieje się, kiedy troje graczy (lub więcej) decyduje się pozostać w grze po all inie jednego z nich. Ta pula będzie oddzielna od głównej i nie będzie do niej miał dostępu gracz z pustym stackiem.

Innymi słowy – tylko gracze, którzy dołożyli swoje żetony do puli bocznej, mogą walczyć o wygraną z niej. Na przykład, jeśli gracz A zagra all in, B sprawdzi, a dwóch innych graczy może sobie pozwolić tylko na half bet, to pula boczna będzie dostępna tylko dla A i B, a dwóch pozostałych, nie mogą wyrównać wniesionych zakładów, będzie musiało zadowolić się tylko pulą główną.

JAK OBLICZYĆ WARTOŚĆ PULI BOCZNEJ?

Jeśli dopiero zaczynasz grać w pokera, to na Twoim miejscu zbytnio nie martwilibyśmy się tym, jak oblicza się pulę boczną. Zresztą w pokerze online wartość puli jest obliczana automatycznie, a w kasynie naziemnym to krupier odpowiada za takie obliczenia. Jeśli jednak grywasz w pokera regularnie i chciałbyś wiedzieć, jak liczy się pule w grach i turniejach pokerowych, to nie jest to wcale bardzo skomplikowane.

Przyjmijmy, że w showdownie Texas hold’em bierze udział troje graczy. Gracz A gra all in za 1000 €. Gracz B też gra all-in, ale ze stackiem tylko 500 €. Gracz C także zagrywa all in, ale tylko za 120 €.

W takiej sytuacji do puli głównej trafią krótkie stacki, czyli 120 €. Taki właśnie stack zostanie pobrany od każdego z graczy, a pula boczna zostanie utworzona z zakładów graczy A i B, którzy wnieśli wyższe zakłady niż C.

I w ten sposób do puli bocznej trafi część zakładu gracza B. Z początkowych 500 € kwota 120 € już trafiła do puli głównej, więc do pobocznej zostanie przekazane 380 € (500-120). Gracz C nie będzie rywalizował o te żetony.

Koniec końców więc wielkość puli bocznej zależy od tego, ile żetonów mają gracze. Gracz A, choć zagrał all in za 1000 €, nie ma szans na uzyskanie takiej samej kwoty od pozostałych uczestników rozdania, ponieważ Ci w ogóle taką kwotą – nawet łącznie – nie dysponowali. Maksymalna wygrana wyniesie więc dodatkowe 620 € (500+120 odpowiednio od graczy B i C).

KIEDY WEJŚĆ ALL-IN W POKERZE

Zagranie all in jest dokładnie tak ryzykowne, jak Ci się wydaje, więc jedynym graczem przy stole, który w ogóle może się na to zdecydować, jest zwykle ten, który jest absolutnie pewien swojej ręki. Jednak są i takie sytuacje, w których strategicznie jest podbijać stawkę, a nawet wejść all in.

ALL IN NA 5-BET

W przypadku pokera za prawdziwe pieniądze 5-bet (czyli trzecie podbicie w rundzie licytacji, zwykle przed flopem) powinno być all inem. Załóżmy na przykład, że wprowadzasz stack 100 dużych w ciemno. Button zaczyna za 5 €, a tym na małej w ciemno podbijasz do 20 €. Jeśli button podbije ponownie, to idealnym zagraniem będzie właśnie all in. Oczywiście tylko, jeśli jesteś pewien tego, że grasz mocniejszą ręką

4-BET PRZECIWKO WYSOKIEMU 3-BETOWI

Duży 3-bet to nie jest coś, z czym łatwo sobie poradzić, ale to scenariusz, który w grach w pokera na żywo zdarza się mniej lub bardziej regularnie. Jeśli na przykład button otwiera grę za 10 €, a Twój 3-bet na dużej w ciemno wyniósłby około 40 € – to właśnie taki przypadek, bo button powinien zagrać all in, kiedy Twój 3-bet jest na poziomie 20 bb.

NACISKANIE NA SHORT STACKI W TURNIEJU POKEROWYM

Jeśli pod koniec turnieju pokerowego siedzisz na dość wysokim stacku, masz uprzywilejowaną pozycję. Każdy gracz, który posiada niższy stack, będzie chciał zrobić coś, żeby poprawić swoją pozycję.

Ze swoim wysokim stackiem możesz zdecydować się na zagranie all-in przeciwko krótszym, w ten sposób zmuszając graczy albo do poddania ręki, albo do sprawdzenia. Ponieważ lista dostępnych opcji jest niewielka, Twój all in może być sprawdzony przez przeciwników. Mało tego – możesz to zrobić nawet na szerszych zakresach, choć oczywiście to zwiększa ryzyko i może wprowadzać zmiany akcji, bez których można by się było w turnieju obejść.

KIEDY SPRAWDZIĆ SHOVE’A INNEGO GRACZA

Shove, czyli zagranie all in w pokerze, to termin wykorzystywany przede wszystkim w grze No-Limit hold’em albo innych odmianach pokera bez górnego ograniczenia wartości stawek. To, czy należy zdecydować się na sprawdzenie shove’a innego gracza, zależy od kilku ważnych czynników:

• etapu gry lub turnieju
• liczby big blindów, które trzeba przeznaczyć na calla
• zakresu rąk przeciwnika
• zakresu rąk gracza wykonującego sprawdzenie
• zachowanie oponenta.

Ponieważ tych czynników jest naprawdę sporo i trudno powiedzieć, by były definitywne, to udzielenie prostej odpowiedzi na pytanie o to, czy shove’a sprawdzać, czy nie, jest właściwie niemożliwe. Bardzo pomocne będzie oceniania zachowania gracze przez całą grę, a nie tylko w jednym rozdaniu lub jego części. Czy taki ruch jest zgodny z jego zwyczajami? Czy to może być tylko blef, czy rzeczywiście możliwe jest, że rozgrywa ekstremalnie silną ręką?

KIEDY NIE GRAĆ ALL-IN

Zagranie pokerowe all-in to jedno z najbardziej ryzykownych posunięć, na jakie możesz się zdecydować w grach za pieniądze, ale i w turniejach. Dlatego absolutnie nigdy nie należy tak grać, jeśli sytuacja nie jest sprzyjająca. Oto kilka takich przypadków, w których shove jest fatalnym rozwiązaniem.

KIEDY MASZ SŁABĄ RĘKĘ

Jeśli wydaje Ci się, że grasz drugą najsilniejszą ręką przy stole, to nadal nie powinieneś grać all in. Półblef na shovie jest też bardzo ryzykowny – masz co prawda szansę na to, żeby w późniejszych streetach wzmocnić rękę, ale to nadal nie wystarcza, żeby postawić wszystkie żetony, jedynie karmiąc się nadzieję, że da się coś z drawa zrobić.

NA WCZESNYCH ETAPACH LICYTACJI

W późniejszych streetach może się wydarzyć naprawdę sporo. Zdarzy się i tak, że dobra ręka – a w każdym razie ta, która się wydawała dobra w preflopie – później nie będzie dawała wielkich szans. W grach, w których wykorzystuje się karty wspólne, w tym w Texas hold’em, rozdanie dodatkowych kart na stół może sprawić, że Twój nierokujący rywal stanie się faworytem w walce o pulę główną, a tego na pewno nie chcesz.

KIEDY MOŻESZ ROZWAŻYĆ WEJŚCIE ALL-IN

Sposób wykorzystania ruchu all-in powinien zależeć od tego, jak zwykle grywasz w pokera, ale to nie jest jedyny czynnik. Sposób rozgrywania nawet bardzo podobnych lub wręcz identycznych rąk przez różnych graczy nie będzie taki sam, ale są sytuacje, w których polegając na zagraniu all-in, można wygrać rozdanie lub przynajmniej zwiększyć swoje szanse. Zawsze będzie to obarczone wiadomym ryzykiem, ale jeśli chcesz poznać sytuacje, w których postawienie wszystkich swoich żetonów może pomóc korzystnie rozegrać rękę, to mamy listę scenariuszy do rozważenia.

NA PÓŹNIEJSZYCH ETAPACH GRY

W większości gier pokerowych all-in jest ruchem niemal zarezerwowanym dla showdownu. To dlatego, że wtedy gracze są już mocno zaangażowani w budowę puli i będą odczuwali najsilniejszy opór przed poddaniem się. To oznacza, że po pierwsze będziesz miał sporo do wygrania, a po drugie, przeciwnicy – nawet wbrew logice – będą skłonni do sprawdzania, w nadziei, że uda im się jeszcze doprowadzić do korzystnego rozstrzygnięcia rozdania.

W GRZE Z MARTWYMI PIENIĘDZMI

Kiedy żaden z graczy nie pali się do wnoszenia kolejnych zakładów, to możesz zgarnąć parę blindów z puli, żeby je wykorzystać w kolejnych rozdaniach. Nawet wtedy jednak musisz wziąć pod uwagę ryzyko wejścia all-in. Bądź więc pewien, że masz rękę (niezbędnym minimum jest para, ale często zaleca się wyraźnie wyższy układ), która pozwoli stanąć do rywalizacji, na wypadek, gdyby inni w ten sposób tylko testowali przeciwników.

PODSUMOWANIE

Zagranie all-in to często ostateczny ruch, który sprawdził się w walce o potężne pieniądze, ale to, czy taka akcja zakończy się sukcesem, czy porażką, nigdy nie jest pewne i odpowiedź na to pytanie, będzie zależała od wielu czynników. Omówiliśmy wyżej sporą część ograniczeń i wytycznych zagrania all-in, podaliśmy przykłady, a teraz do Ciebie będzie zależało, kiedy – jeśli w ogóle – zdecydujesz się na użycie tej wiedzy.